Beloofd is beloofd: in deze aflevering vertel ik waar mijn verhaal over gaat. Dat was nog best een worstelingetje, want ik begon te schrijven vlak voor kerst. Dan zit je net zo lekker in je kerstbubbel. Met het verzinnen van mijn verhaal werden de grenzen van mijn fantasie begrenst door die kutbubbel. Het ging over een jongen die op magische wijze, zonder dat hij het zelf doorhad, een kerstboom liet verdwijnen. Het werd zijn opdracht uiteraard om die verdwijning ongedaan te maken.
Hoewel er best magie in het verhaal mag zitten, vond ik een hele verdwijning wat al te gortig. Bovendien moet het ook leuk zijn om het boek na de kerst te lezen, tenzij het een echt kerstverhaal is, maar dat was niet mijn bedoeling. Wat nu?
Beloofd is beloofd: in deze aflevering vertel ik waar mijn verhaal over gaat.
Over boord gooien? In dat geval moest ik opnieuw beginnen. Ik kon het verhaal echter niet uit mijn hoofd zetten. Onder het mom van: jij kiest niet het verhaal, maar het verhaal kiest jou, besloot ik dat digitaal verscheuren geen optie was.
Toch een kerstverhaal? Kon natuurlijk ook. Ik had al eens in mijn korte broek, terwijl het dertig graden was en de mussen met bosjes van het dak donderden, een kerstmusical geschreven. Niet ideaal en het duurt even voordat je in de stemming bent. Ik vreesde dat ik vanaf dat moment de rest van het jaar met kerst bezig zou zijn als ik het toch bij een kerstverhaal hield. No go dus.
Wat dan? In een briljante opwelling bedacht ik iets educatiefs. Ho, ho, niet direct gaan overgeven, want het blijft een verhaal voor de lol. Echter, altijd als ik met iets bezig ben sluimert in mijn achterhoofd hoe anderen daarvan kunnen leren. De kerstboom bleef er wel in, maar is nu een katalysator voor het verhaal om de gevolgen van ontbossing als thema te verwerken.
Goed, alles bij elkaar genomen, zou op de achterflap van het boek het volgende te lezen zijn:
“Er kwam iets uit het boek. Het leek nog het meest op een zwarte wolk, maar dat was het niet. Justin keek nog eens goed. In de zwarte wolk zat stof dat glinsterde…”
Eerst denkt Justin dat hun kerstboom zo snel uitvalt, omdat zijn vader zo’n goedkope had gekocht. Daarna staat er een meisje voor de deur, bibberend van de kou en met een zaag in haar handen. Het volgende moment wordt er aangeklopt door een kwebbelkonijn dat vertelt dat Justin zich moet verantwoorden voor de orde der reuzekabouters.
Hij snapt er niets van. Het lijkt erop dat al deze gebeurtenissen met elkaar te maken hebben, maar hoe?
Lees het spannende avontuur van Justin die een fout maakt en deze moet herstellen. Hij heeft maximaal een week. Falen kan niet. Dan ziet hij zijn vader nooit meer terug. Zal het hem lukken…
Ik ben benieuwd of je wordt getriggerd door deze ‘achterflap’. Zou je het boek kopen? Voor je kinderen of voor iemand anders? Reacties zijn zeer welkom.
Volgende week vertel ik waar ik in godsnaam de tijd vandaan haal om te schrijven.
Vorige aflevering gemist: Laboratorium.
Benieuwd naar het vervolg: Bijzonder